Cosmo Laing is een van onze Kostenmanagers in Londen. Toen hij in 2017 bij ons in dienst kwam, ging een lang gekoesterde wens in vervulling. Drie jaar eerder had hij al eens op een vacature bij ons gesolliciteerd. Hoewel hij de baan toen niet kreeg, bleef hij vastberaden om voor Arcadis te gaan werken. Die vastberadenheid heeft hij van zijn grootouders Gilbert en Ines, een Jamaicaans echtpaar dat in 1959 naar het Verenigd Koninkrijk emigreerde.
Mijn grootouders hebben altijd gehamerd op het belang van hard werken. Het was niet gemakkelijk voor ze om alles op te geven en naar Londen te vertrekken, maar ze deden het omdat ze betere kansen wilden hebben. Daarom hebben zij, maar ook mijn vader, me enorm gestimuleerd om een goede loopbaan te vinden.
Mensen vooruithelpen
Cosmo heeft altijd graag anderen willen helpen. Voor een deel is dat uit dankbaarheid tegenover zijn voorouders, die offers hebben gebracht om in het Verenigd Koninkrijk een nieuw leven op te bouwen. Hij wist als kind al dat het leven er heel anders uit had kunnen zien als ze niet waren geëmigreerd, maar hoe anders precies besefte hij pas toen hij een rol kreeg in het Shelter-programma.
Toen ik bij Arcadis begon en even niets omhanden had, stuitte ik op het Shelter-programma. Ik was super enthousiast toen ik zag dat er een missie in Jamaica was. In het stadsdeel Canterbury ligt een verarmde nederzetting die ernstig bedreigd wordt door overstromingen en problemen met de sanitaire voorzieningen. Dit was een kans om op een praktische manier iets bij te dragen aan de kwaliteit van leven in het land van mijn voorouders.
Een ander soort betrokkenheid
Tijdens zijn eerste Shelter-missie werkten Cosmo en twee andere Arcadis-experts aan mogelijke oplossingen om Canterbury weerbaar te maken tegen rampen. Ze stuurden hun rapport met adviezen naar de gemeente. Helaas waren ze nog amper terug in het Verenigd Koninkrijk of de regio werd getroffen door ernstige overstromingen. Dit leidde tot een tweede missie, een gesprek met het hoofd planologie van Montego Bay, in de hoop dat hun adviezen zouden worden uitgevoerd. Voor Cosmo is het grote verschil tussen zijn normale verantwoordelijkheden en zijn werk voor Shelter-missies dat hij persoonlijk contact heeft met de mensen die ermee worden geholpen.
Normaal gesproken zit ik aan de vergadertafel met vertegenwoordigers van milieu-instanties, niet met mensen die direct te maken hebben met de gevolgen van mijn werk. Toen ik in Jamaica was, stapten er mensen op me af om te laten zien hoe hoog het water was gekomen tijdens de overstroming. Ze wezen ook degenen aan die hun huis waren kwijtgeraakt. Ik dacht voortdurend: als mijn grootouders lang geleden niet waren verhuisd, had ik een van hen kunnen zijn.
Alles in het juiste perspectief zien
Cosmo weet nog altijd niet of de Jamaicaanse autoriteiten de plannen waaraan hij heeft meegewerkt ook gaan uitvoeren. Hij verwacht wel dat zijn werk ertoe zal leiden dat de levenskwaliteit van de mensen in de wijk Canterbury erop vooruitgaat. Maar wat de uitkomst ook is, door zijn ervaringen in het Shelter-programma voelt Cosmo zich veiliger, zekerder en dankbaar voor het leven dat hij en zijn familie in Londen leiden.
Als je leeft zoals wij, vind je veel dingen vanzelfsprekend en ga je mopperen over kleinigheden. Maar er zijn echt zo ontzettend veel mensen op de wereld die zich de kansen die wij hebben niet eens kunnen voorstellen. Met het Shelter-programma kun je mensen werkelijk helpen en je eigen horizon verbreden. En dan realiseer je je dat het hebben van geld geen rijkdom is. Ach, ik weet niet. Ik kan niet voor anderen spreken.