Duurzaamheid staat bij ons hoog in het vaandel. Bij alles wat we doen denken we ook na hoe het positief bijdraagt aan de toekomst van de aarde. Past het helpen van fossiele bedrijven daarbij? Deze vraag zorgt voor best wat reuring op de werkvloer. Want is het nou goed om deze ondernemingen te helpen duurzamer te werken of kun je maar beter de hele branche de rug toekeren? Zo zwartwit is het natuurlijk ook weer niet. Onze CEO Peter Oosterveer zei het een tijd geleden in het Financieele Dagblad als volgt: Als klanten een oplossing willen die haaks staat op de klimaatdoelen van Parijs zegt Arcadis uiteindelijk ‘nee’ als hun standpunt niet verandert.
Overigens zeggen we nu ook al ‘nee’ als een klant ons vraagt om te helpen bij de realisatie van een kolencentrale. Gelukkig helpen we ook best veel klanten in de olie- en gasindustrie met meer duurzame oplossingen voor hun vraagstukken. Zelf ben ik er een groot voorstander van. Waarom zouden we onze kennis en kunde niet inzetten om vervuilende bedrijven duurzamer te laten opereren? Voor mij is dat ook bijdragen aan onze passie ‘Improving quality of life’.
Ontmanteling
Wat ik persoonlijk een mooi voorbeeld vind van zo’n project is de ontmanteling van gaswininstallaties van de NAM in de provincie Groningen. Daarbij kijken we of we de infrastructuur kunnen gebruiken voor de opslag van bijvoorbeeld waterstof. Maar bijvoorbeeld ook ons werk aan het project Samen Ruimte Maken van Port of Amsterdam, Tata en Ministerie van I&W. Kunnen we de verduurzaming van Tata en de Amsterdamse haven slim combineren? Levert dat ruimtewinst op? Kunnen we de woningbouwopgave versnellen en ruimte vrijspelen voor nieuwe werkgelegenheid, leefbaarheid, natuur en klimaatadaptatie? Dit zijn maatschappelijk uiterst relevante vragen, inhoudelijk complex en urgent. Of neem het technisch masterplan voor de Port of Moerdijk dat chemische bedrijven en andere ondernemingen met een hogere milieuklasse de gelegenheid biedt om zich te vestigen op een modern en goed functionerend bedrijventerrein.
Gevoelig
Toch ligt dit bij sommige collega’s op de werkvloer behoorlijk gevoelig. Die willen niet werken voor fossiel, want dat is niet duurzaam genoeg. Die gaan liever alleen aan de slag met windmolens en zonneparken. Voor mij wringt de schoen hier wel een beetje. Binnen Arcadis is ruimte voor je eigen mening. En als je iets écht niet wil dan hoeft dat vaak ook niet. Aan de andere kant kun je als projectmanager, adviseur of specialist ook juist je stempel drukken op groenere ambities door juist wel dit type bedrijven verder te helpen. Maar waar ligt je grens? Zo zijn er collega’s met principiële bezwaren tegen kernenergie. Als wij dan bijvoorbeeld een haalbaarheidsonderzoek doen op dit gebied, dan hoeven die collega’s daaraan zeker niet mee te werken.
Verschuift
Wat ik zelf ook mooi vind om te zien is dat ons werk verschuift. Er komen steeds meer vragen op ons af die gaan over de energietransitie of ‘Paris proof’ gebouwen. En ik zie ook steeds meer dat onze klanten verschuiven richting duurzaam. Het gaat vast niet meer lang duren voordat de dag komt dat collega’s knokken om het fossiele project. Dat ze de uitdaging zien om het superduurzaam te maken. Want zoveel zullen dat er in de toekomst niet meer zijn.
